Tropisch regenwoud, stranden en GBR!

Hoi allemaal! Ik heb even op me laten wachten, maar I'm back on track:) Ik was gebleven bij een nieuw avontuur, ver weg van de stoffige outback, aan de East Coast. Voordat ik daar opnieuw aan begin, wil ik eerst iedereen heel erg bedanken voor de felicitaties en de verjaardagskaarten!:D Het is geweldig om hier zoveel kaarten van 'thuis' te mogen ontvangen! En vooral fijn om te weten dat nog zoveel mensen aan mij denken, ondanks dat ik zover weg zit! Heeeeel erg bedankt! Mijn verjaardag was zeer goed geslaagd en ik heb er nog weken van na kunnen genieten door al die kaartjes:)

Nu terug op avontuur:
Zondagavond 23 september landden we in Cairns, waar we de komende dagen in de buurt van zouden verblijven. Ik zeg 'in de buurt van', want die maandag vertrokken we al vroeg naar het tropische Noorden, 'Daintree' genaamd. Op de heenweg hebben we eerst een soort Australisch wildlife park bezocht, waar we koala's en kangaroes hebben gezien:) Nog leuker: we hebben de roos zelfs geaaid! Nu had ik dat al eens eerder mogen meemaken lang, lang geleden, maar het blijft toch een bijzondere ervaring! De volgende attractie was een cruise over de 'Daintree River', een rivier die eigenlijk het regenwoud in 2en deelt, en daarmee ook meteen de weg.. de boot is namelijk de enige manier om van de ene kant naar de andere kant te gaan. Hier hebben we opnieuw een aantal krokodillen, beter 'krokodilletjes', gespot en ook nog wat vreemde, blauwe krabbetjes. Eenmaal aan de overkant werden we door onze gids gewaarschuwd voor 'gevaarlijke vogels'. Mmm, letterlijk of figuurlijk? Letterlijk helaas: Cassowaries! Nooit van gehoord? Ik ook niet, totdat we verhalen te horen kregen over wat zo'n vogel allemaal wel niet kan en vooral ook doet als hij mensen ziet die die niet zo mag.. Nou dacht ik dat de kans nogal klein was dat je er een tegen zou komen, aangezien er nog maar heel weinig in het gebied leven (beschermd soort). NOT! Een aantal kilometers later steken maar liefst TWEE cassowaries op hun gemakje de straat over!! Leuk gezicht zo'n grote vogels (vanuit de bus), maar ik wist genoeg: die kom ik liever niet tegen. Gelukkig lieten de vogels zich nog even zien voor een fotomomentje, waarna ze snel het regenwoud inliepen.

Na de lunch gingen we naar 'Alexandra Lookout', wat een prachtig uitzicht bood over de kustlijn. Werkelijk, een fantastisch mooie kust met helder blauwe zee. Daarna waren we eindelijk op de plek van bestemming: Cape Tribulation. Voordat we het beroemde strand mochten bekijken, hebben we eerst een 'rondleiding' door het regenwoud gehad: chique! maar ook hier kom ik liever geen beesten of zelfs gevaarlijke planten tegen! (er waren planten die zich aan je vast konden klemmen, waarna je dus niet zonder kleerscheuren meer los komt :S). Na deze tropische wandeling mochten we dan eindelijk relaxen aan het mooie, witte strand van Cape Tribulation :D.. Maar wij zouden onszelf niet zijn als we niet een wandelingetje gingen maken over het strand en naar een uitkijkpunt, wij kunnen toch niet zonnebaden:) haha. Trouwens, het wordt afgeraden om er in de zee te gaan zwemmen, omdat ook daar allerlei vriendelijke beestjes rondzwemmen, zoals 'box jellyfish' (kwal, één van de dodelijkste dieren op aarde) en migrerende krokodillen. Mijn bikini had ik dus ook al in mijn tas gelaten.

Die avond moesten we een stukje lopen vanuit ons hostel naar een restaurantje om avond te eten. Slecht plan. De weg van het hostel naar het restaurant was nog geen kilometer, maar wel pikkedonker en min of meer door het regenwoud. (Lantaarns kennen ze in australie buiten de steden geloof ik niet). Lisa had al gewaarschuwd dat het wel 'eens donker zou kunnen zijn' en dat er 'wel eens gevaarlijke vogels rond konden lopen' en dat ze het dus eigenlijk niet zo prettig vond. Mwah, de heenweg viel nog wel mee dacht ik zo, en realiseerde me totaal niet dat het toen alleen nog maar schemerig was.. toen de terugweg: nooit meer! verschrikkelijk! aan die weg leek geen einde te komen, en er was niemand of niets te zien, behalve bijna zwart voor je ogen en nog wat zwarter aan de zijkanten waar de bomen waren (gelukkig hadden we wel een zaklampje bij). Terwijl Lisa zich zorgen maakte over gevaarlijke vogels, maakte ik mij meer zorgen over andere gevaarlijke vogels (na al die outback verhalen over kidnappers).. We zijn maar gaan rennen, maar toen we langs een of ander vakantiepark kwamen (die ik op de heenweg helemaal niet had gezien) zijn we daar maar even afgeslagen. Na heel wat heen en weer te hebben gelopen om te kijken of er soms een doorgang naar ons hostel was of wat we anders zouden kunnen doen, toch maar besloten om verder te rennen. Eenmaal terug op de weg komen we erachter dat ons hostel maar 100 meter verderop was.. haha dat hadden we beter meteen kunnen overbruggen! Gelukkig zijn we veilig in ons bedje beland en de volgende morgen, toen we gingen ontbijten, zagen we dat 'het vakantiepark' bij ons hostel hoort en dat we er eigenlijk gewoon al waren. Wat een avontuur, en wat een helden op sokken!;)

De volgende dag, 25 september: ARNE's VERJAARDAG, zou ook weer een 'avontuur' zijn: Nadat we eerst op ons gemakje een ander wit strand hadden bezocht & gefotografeerd, dachten we dat we nog wel genoeg tijd hadden om een heel stuk verderop te gaan lunchen.. again: slecht plan. Een heel stuk verderop, was ook echt een heeeeel stuk verderop. Nadat we onze heerlijke lunch hadden gehad, moesten we in de hoogste versnelling, door de hitte, terug naar het hostel om op tijd te zijn voor de volgende activiteit. Gelukkig waren we uiteindelijk ruim op tijd en hadden we zelfs nog tijd om ons een beetje op te frissen van onze race tegen de klok. De volgende activiteit zou zich afspelen in de toppen van de bomen. Ik hoor jullie al denken, wat moeten ze daar nou weer? Jungle surfen! In een woord: gaaaaaaaf! Van de ene boomtop naar de andere suizen, en bij de laatste zelfs op de kop!:D Zoals je je wel voor kunt stellen, leverde dat hilarische plaatjes op, en gillende keukenmeiden;) Terwijl je van de ene naar de andere boom ging, kreeg je onder je een hele mooie kijk over het regenwoud. Een keer wat anders om het van boven te zien ipv naast of boven je. Dat kunnen we dus ook weer afstrepen van ons 'to do' lijstje.

Na onze twee avontuurlijke dagen in het regenwoud was het weer tijd om terug naar Cairns te gaan. Daar zouden we de volgende dagen het Great Barrier Reef gaan verkennen:)

Woensdag 26 september: MIJN VERJAARDAG! on the beach!& at the Great Barrier Reef! Wauw, ik heb mijn verjaardag nog nooit eerder in zo'n tropische sferen mogen vieren! Awesome:) We zijn naar Green Island gegaan, een eilandje een stukje uit de kust van Cairns. Het was echt piepklein (je kon in minder dan een half uurtje het hele eiland rond lopen), maar schitterend! Zo tropisch als je in de reisgidsen ziet: witte stranden, koraalblauwe zee, zonnetje erbij:) Zoals ze bij ons thuis altijd zeggen: plaatjes zijn geduldig... nou dit plaatje was geduldig hoor! Met onze duikbrillen op, snorkels geïnstalleerd en zwemflippers aan gingen we op onder water avontuur. Dat was voor mij in het begin nog niet zo'n succes (kramp in je voeten, door een snorkel ademen en koraal op 2 cm onder je kan veel met je doen:P), maar na een tijdje begon ik me meer en meer op mijn gemak te voelen. Sterker nog, ik vond het veel te snel gaan! De uren vlogen voorbij en voordat we er erg in hadden moesten we alweer gaan:( Terwijl we op de pier op de boot stonden te wachten, hebben we nog een haai en wat schildpadden gespot!! Super gaaf! Gelukkig zijn we ze onder water niet tegengekomen;) Trouwens, nog een lachertje: toen we die middag op een terrasje zaten te lunchen, waren er nogal brutale kleine vogels... zo brutaal zelfs dat ze gewoon een hele vis van een oude mevrouw hadden gestolen! Arm vrouwtje, daar ging haar lunch! Maar het was wel een grappig gezicht:) (onze lunch hebben we veilig kunnen stellen). Die avond hebben we mijn verjaardag onder het genot van een heerlijke pizza in een Italiaans restaurant in Cairns gevierd. Een top dag!

Eigenlijk hadden we geen plannen meer voor de 27e, maar daar hebben we een avondje van tevoren nog snel wat aangedaan: Great Barrier Reef deel 2. Dit keer gingen we met een luxe catamaran/zeilboot? naar Michaelmas Cay, een zandbank ergens midden op zee. Dit eilandje is omgeven door koraalrif en behoort tot het 'outer reef'. Outer reefs zijn over het algemeen nog beter in tact dan 'inner reefs', omdat er minder toeristen komen. De zandbank was echt super klein, en het grootste gedeelte was beschermd vogelgebied. Een nog mooier gezicht dan Green Island! Eerst hebben we met een semi-submersible (halve onderzeeër) een tochtje langs grote koraalriffen gemaakt. Adembenemend mooi! Zoveel gekleurde koralen, vissen en zelfs zeeschildpadden gezien! Die dag daarvoor hadden we trouwens met een bootje met een glazen bodem een tochtje over het rif gemaakt. Maar dat stelde, in vergelijking met die onderzeeër weinig voor. In zo'n onderzeeër 'zwem' je als het ware echt tussen de vissen en koralen door, terwijl je in zo'n glazen boot alles alleen maar van bovenaf kunt zien. Na onze kennismaking met een onderzeeër zijn we maar weer eens gaan snorkelen:) want daar waren we ondertussen goed in geworden hoor! En inderdaad, het is waar: het outer reef is NOG mooier dan het inner reef! Vergeleken met de dag ervoor waren er nog meer vissen en koralen, in nog meer kleuren, maten en soorten. Dit keer hadden we ook de luxe van een veiligheidsvest, waardoor je lekker op het water kon blijven drijven en je weinig moeite hoefde te doen om te zwemmen. Je kon het koraal op je gemakje bekijken en zelfs je snorkel of duikbril even omspoelen zonder dat je vaste grond onder je voeten hoefde te hebben. Wat een heerlijke verwennerij! Maar ook daar kwam helaas weer te snel een einde aan: de boot wachtte. Nu moet ik daar ook weer niet over klagen eigenlijk, want de boottripjes zelf waren ook zeer de moeite waard. Je zag alleen maar blauwe zee en in de verte nog wat bergen van het vaste land of een of ander tropisch wit eilandje. Dat is zeker geen straf;) (ook al hebben we wel een 'ginger' pilletje moeten slikken tegen zeeziekte, wat overigens aardig goed werkte). Eenmaal weer terug in het hostel konden we ons klaarmaken voor de vliegreis terug naar Melbourne, wat, verrassing, nog geen einde van onze trip betekende!!!

Vrijdag 28 september was onze laatste dag avonturieren, en waar kun je dat beter doen dan op de Great Ocean Road?! Na een minimaal aantal uurtjes geslapen te hebben, stond onze gids alweer vrolijk (té vrolijk) op ons te wachten. Er was niet zo heel veel reden voor ons om vrolijk te zijn: het regende en het was berekoud; jippie we hebben er zin in. Maar ondanks de regen, de kou, en zelfs het onweer en de hagel, was het weer ons toch goed gezind: zo'n beetje iedere keer als we uit de bus stapten, was het droog! Voor de rest kan ik steeds maar weer eenzelfde verhaal vertellen over hoe schitterend mooi het allemaal niet was, maar dat spreekt ondertussen al voor zich, en daar zal ik verder maar niet meer te veel op in gaan. Beter schrijf ik over wat we echt gezien hebben: 1. Bell's beach (bekend surfterrein) 2. wilde koala's! wat een schatjes:) 3. Tijdelijk koud regenwoud (ofzoiets) 3. London bridge 4. Twelve apostles 5. Loch Ard Gorge en 6. een ruige kustlijn! Die dag, en ons avontuur, hebben we bij de Starbucks met een muffin afgesloten:)

En toen was het zaterdag 30 september, dag van Lisa's vertrek:( Maar voordat het helemaal zover was, hebben we nog maar even souvenirtjes geshopt. Altijd leuk! Helaas was het om 17.30 uur toch echt tijd om afscheid te nemen, wat een heel vreemd en totaal niet leuk gevoel is na 3 weken lang zoveel samen gedaan te hebben. Lisa ging weer naar Nederland en ik bleef hier weer alleen achter. Was even moeilijk, maar als troost had ik mijn schoolwerk: dat lag de volgende dag alweer mooi op mij te wachten, precies bij waar ik 2.5 week eerder gebleven was;) Tja, en terwijl Lisa nog een nachtje in Abu Dhabi mocht blijven, was het stressen voor mij weer begonnen. Welcome back to Melbourne Uni!

Daar zal ik het voor nu even bij laten. De rest van de weken erna tot nu ga ik echt proberen morgen en overmorgen te schrijven, maar ik kan niets beloven. Er staat immers weer een nieuw avontuur op me te wachten... (nieuwsgierig? geduld is een schone zaak:P)

xx en welterusten!

P.S. Weer erg bedankt voor de reacties op mijn vorige verslagen:) Ook al reageer ik niet altijd persoonlijk, ik heb ze zeker allemaal gelezen en ik vind ze stuk voor stuk leuk! (tijd is alleen een beperkende factor)

P.P.S. Ik zal ook kijken of ik morgen/overmorgen nog wat foto's kan uploaden.